W roku akademickim 2013/2014 odbywały się spotkania poświęcone dyskusjom nad najnowszą książką (i towarzyszącą jej platformą internetową) Bruno Latoura. Ta obszerna i wielowątkowa lektura zapowiadana była jako pozytywne, konkluzywne rozwinięcie tez zawartych w interesującej dla nas wcześniejszej pracy francuskiego filozofa, zatytułowanej Nigdy nie byliśmy nowocześni. Choć dyskutowana książka przypominała nam stylem poprzednie publikacje autora, to podążenie za jego nowymi inspiracjami (m. in. E. Souriau, G. Simondon) i korektami niegdysiejszych ustaleń (choćby innym tonem przybieranym w mówieniu o nauce, której teraz koniecznie „musimy zaufać”) stanowiło dla nas wyzwanie. Krytycy we Francji uznali, że swą Antropologią Nowoczesnych Latour dokonuje zwrotu, który można by nazwać metafizycznym.
„Laboratoryjne” próby wspólnego odczytania AIME zaowocowały pomysłem zorganizowania konferencji „Kultura, polityka, wartości. Teoria aktora-sieci a współczesna humanistyka”.
Fotografia w nagłówku: Harald (CC BY-SA 2.0)