Podróż nieskończona… pomiędzy… miejscem a czasem

W roku akademickim 2015/16 w ramach specjalności „Performans – sztuka rozwoju” przeprowadziliśmy eksperymentalnie zajęcia łączone: przedmiot Performans przemiany został zrealizowany we współpracy z Pracownią Intermediów wrocławskiej ASP. Ze strony ASP opiekunami projektów byli prof. Maciej Albrzykowski oraz dr Małgorzata Kazimierczak, a ze strony UWr – dr Magdalena Zamorska. Docelowo chcemy utworzyć przedmiot pomostowy, formalnie zakotwiczony w programach nauczania obydwu uczelni.

Eksperymentalna formuła pozwoliła nawiązać współpracę studentkom, które w swoich praktykach badawczo-naukowych i artystycznych posługują się odmiennymi językami. W ramach wspólnie odbywanych spotkań konwersatoryjnych oraz praktycznej współpracy projektowej obie grupy mogły rozwijać nowe, wykraczające poza podstawowe programy nauczania kompetencje. Tematem, który był dyskutowany w oparciu o szereg tekstów należących już do kanonu współczesnej humanistyki, w tym obejmujących zagadnienia krytyki społecznej i artystycznej oraz praktyk kuratorskich, i który stanowił równocześnie inspirację dla powstających projektów artystycznych, było ARCHIWUM. Powstające projekty przyjęły formę performansów multimedialnych, instalacji, instalacji partycypacyjnych oraz instalacji wideo. Pracom artystycznym towarzyszy dokument tekstowy zawierający zarówno opisy koncepcji artystycznej, jak i impresje dotyczące procesu twórczego.

Część projektów, które powstały w wyniku połączenia kompetencji badawczych i artystycznych studentek Uniwersytetu i Akademii została zaprezentowana na wystawie PODRÓŻ NIESKOŃCZONA… POMIĘDZY… MIEJSCEM A CZASEM. Wydarzenie odbyło się w ramach PODWODNEGO WROCŁAWIA 2016, IX edycji SCENY SZTUKI INTERMEDIALNEJ; kuratorka projektu (dr Kazimierczak) stworzyła „wspólną przestrzeń” będącą miejscem prezentacji postaw twórczych zarówno cenionych, jak i początkujących wrocławskich artystów. Wernisaż wystawy miał miejsce na Dworcu Świebodzkim (Plac Orląt Lwowskich 1) w piątek 17 czerwca 2016, o godz. 19.00.

Uczestniczkami eksperymentalnego programu były w roku akademickim 2015/16 były studentki II roku kulturoznawstwa: Julia Bortnik, Anna Chrobot, Aleksandra Jankowska, Marta Jasilkowska, Adela Kaźmierkiewicz, Kamila Kocuła, Anna Kozieł, Martyna Lepka, Natalia Łajewska, Jolanta Macała, Suzana Piątkowska, Oliwia Sabiniak, Małgorzata Szymoniak, Daria Wziątek.

zobacz: szczegółowy opis projektów (pdf)

Dajcie mi laboratorium, a poruszę humanistykę

Członkowie naszego Laboratorium – Dorota Wolska, Jacek Małczyński i Aleksandra Kil – wzięli udział w konferencji Nowa humanistyka – zajmowanie pozycji, negocjowanie autonomii, zorganizowanej w Krakowie przez Humanistyczne Konsorcjum Naukowe Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM oraz Wydziału Polonistyki UJ (27–29.06). W wystąpieniu poświęconym laboratoryzacji współczesnej humanistyki podjęli kwestie archeologii laboratorium humanistycznego oraz kluczowych dla tego rodzaju przedsięwzięć intelektualnych form pracy zespołowej.

pobierz:
abstrakt
slajdy
program całej konferencji

 
Grafika wykorzystana w nagłówku: Nowa Humanistyka (Facebook)

Pocztówki z miasta Zagłady

Serdecznie zapraszamy do lektury wywiadu z Jackiem Małczyńskim Pozdrowienia z Auschwitz. Pocztówki z miasta Zagłady. Rozmowa została przeprowadzona przy okazji wykładu Jak w Afryce. Auschwitz na niemieckich pocztówkach z czasów wojny, który odbył się w Muzeum Współczesnym Wrocławia 12. maja 2016 roku.

W czasie drugiej wojny światowej Niemcy wydali kilkanaście kart pocztowych z widokami Auschwitz. Karty te używane były przez Niemców, którzy z różnych powodów w czasie wojny znaleźli się w mieście. W swoim wystąpieniu przedstawię serię sześciu pocztówek przedstawiających malowniczy obraz Auschwitz i okolic. Analizowane karty potraktuję jako rodzaj „żywych skamieniałości”, w których warstwa wizualna, tekstualna i materialna splatają się ze sobą. Parafrazując tytuł książki W.J.T. Mitchella, będę zastanawiać się nad tym, „czego pragną krajobrazy”, jakie wyobrażenia kryją się za idyllicznymi obrazami Auschwitz? Jak postaram się pokazać, enigmatyczny dopisek „Jak w Afryce” umieszczony na jednej z pocztówek świadczy o tym, iż Niemcy traktowali podbite na Wschodzie ziemie jak zamorskie kolonie. Interesować będzie mnie zatem przede wszystkim imperialny aspekt krajobrazu i jego uwikłanie w politykę prowadzoną przez Trzecią Rzeszę.

[opis ze strony organizatorów]

Magdalena Zamorska ekspertem w projekcie Aktywizm Tańca. Przestrzenie Choreografii

lokalizacja: Nowy Teatr, ul. Madalińskiego 10/16, 02-513 Warszawa
termin: 19 maja, godz. 18:00

MAPA – spotkanie, przestrzeń dla rozmowy, której gospodarzami będą wybrani eksperci w dziedzinie choreografii. MAPA wprowadza w ruch myśli wokół pojęć aktywizmu tańca i dziedziny choreografii.

Zapraszamy do foyer teatru, gdzie przy każdym z piętnastu stolików usiądzie ekspert: artysta, kurator czy teoretyk zajmujący się choreografią. W ciągu półtorej godziny odbędzie się sześć piętnastominutowych rund – rozmów ekspertów z gośćmi spotkania. Uczestnik otrzymuje mapę, na której wyznacza swoją trasę spotkań z wybranymi ekspertami. Dokonuje wyboru czy chce zadać pytanie ekspertowi, czy usłyszeć jej/jego propozycję tematu. Tematy rozmów ekspertów to ich indywidualne odniesienia się do problematyki cyklu. MAPA oferuje możliwość odbycia indywidualnej podróży po samodzielnie wyznaczonym szlaku w krajobrazie choreografii.

Na początku maja zaprosimy do zapoznania się z mapą prezentującą gospodarzy i proponowane przez nich tematy. Zapisy odbywać się będą w dniu wydarzenia od godziny 17.30 do 18.00. Początek pierwszej rundy o godzinie 18.15.

[opis ze strony organizatorów]

 
Interesuje mnie choreografia jako wędrujące pojęcie. Pisanie tańca, komponowanie ruchu ciał w przestrzeni, komponowanie ruchu, u-ruchamianie. Choreografia jako obiekt poznania, pojęcie opisowe i pojęcie operacyjne. Choreografia jako kategoria ontyczna i kategoria analityczna. Choreografia jako technologia, metoda wytwarzania i przetwarzania ruchu w przestrzeni.

Inaczej.

CHOREOGRAFIA to pisanie-γραφή tańca-χορεία >> proces KOMPONOWANIA sekwencji ruchu ciał w przestrzeni >> KOMPOZYCJA stabilizuje się >> choreografia staje się OBIEKTEM >> obiekt zostaje wprawiony w ruch, wprowadza w ruch MYŚLI >> myśl pęcznieje w słowach POJĘCIACH metaforach >> pojęcia są żywe, zmysłowe, giętkie i przyczepiają się do nowych OBIEKTÓW >> pod ich naporem obiekty KRUSZEJĄ >> transfigurują się w nowe osiadłe SEKWENCJE >> które zostają wprawione w RUCH.

[Magdalena Zamorska]

 
zobacz: strona wydarzenia w serwisie Facebook

Fotografia wykorzystana w nagłówku: Magdalena Ptasznik, Surfing (fot. Jakub Wittchen)

Niezgoda, która buduje (zbiorowość). Wykład Aleksandry Kil

17.3.16 (czwartek), godz. 18, Beautiful Tube
WSPÓLNOTA, GŁUPCZE! Vol. 2. Metody. „Niezgoda, która buduje (zbiorowość). O mapowaniu kontrowersji”. Wykład Aleksandry Kil w MWW

Teorie naukowe (socjologiczne, antropologiczne, kulturoznawcze) bywają nasycone żargonem, który utrudnia ich studiowanie i zniechęca niewytrwałych do poszukiwania dla nich możliwości twórczego wykorzystania. O taki hermetyczny język można by posądzić także teorię aktora-sieci (zwaną też ANT: od actor-network theory) i dodatkowo zarzucić jej jeszcze, że jako styl rozumowania negatywnego, określa raczej, jak się rzeczy nie mają i jak nie należy ich badać. Nic dziwnego, że ANT potrzebowała swojej upraktycznionej, pozytywnej odmiany, którą nazwano kartografią albo mapowaniem kontrowersji.
Mapowanie kontrowersji służy obserwowaniu i opisywaniu „magmy” zbiorowego życia. Chodzi o uważne przyglądanie się „momentom społecznego wrzenia”, w których – jak pisze Tommaso Venturini – nie tyle kwestionujemy swoje odpowiedzi, ale nie zgadzamy się nawet co do pytań. Spory, awarie i fiaska stanowią dla kartografów kontrowersji najlepsze przedmioty badań. To elementy rzeczywistości społecznej, które – zanim przyjmą formę, jakiej już nikt nie podważa – są jeszcze w budowie.

Mapowanie kontrowersji jest narzędziem badawczym wywodzącym się z socjologii wiedzy naukowej. Ostatnio migruje też coraz śmielej w inne humanistyczne obszary badawcze, zajmujące się architekturą, dizajnem czy urbanistyką. Wykład będzie miał na celu przedstawienie tej metody, szkicowe nakreślenie jej historii oraz – w trybie przypuszczającym – możliwych kierunków rozwoju. Ważne też będą pytania o to, jak rozumiane są „kontrowersje” (jako element języka niepotocznego) i czy można mapować bez map.

Aleksandra Kil – doktorantka w Instytucie Kulturoznawstwa UWr, członkini Laboratorium Humanistyki Współczesnej i Pracowni Badań Pejzażu Dźwiękowego. Współautorka książki Issue Mapping for an Ageing Europe (Amsterdam University Press 2015).

Fotografia w nagłówku: Eric Fisher (CC BY-SA 2.0)

Konferencja „5 ton nad ziemią”. Panel z udziałem Rafała Nahirnego

W piątek 29 stycznia w Warszawie, w Centrum Konferencyjnym Zielna, odbędzie się konferencja finałowa Kampanii “5 ton nad ziemią” poświęcona różnym aspektom nabycia i użycia przez Polskę systemów dronów bojowych.

W konferencji “5 ton nad ziemią. Systemy dronów bojowych oczami społeczeństwa” wezmą udział przedstawiciele środowisk akademickich z całej Polski, politycy, a także przedstawiciele licznych organizacji pozarządowych. Przyjmie ona formę dyskusji panelistów połączonej z dialogiem z publicznością. Będzie to doskonała okazja do zapoznania się z tematyką, która choć nie jest szeroko dyskutowana, jest bardzo aktualna i istotna.

W panelu dotyczący problemów społecznych i etycznych, który poprowadzi Anna Walkowiak z Fundacji Panoptykon, weźmie udział z ramienia naszego Laboratorium Rafał Nahirny.

Laboratorium sprawuje patronat honorowy nad wydarzeniem.

Serdecznie zapraszamy w imieniu Organizatorów!

data: 29 stycznia 2016 roku, godz. 9.00-18.00
miejsce: Centrum Konferencyjne Zielna, sala Wystawowa, Warszawa
ważne linki:
wydarzenie w serwisie Facebooku
strona internetowa konferencji

Magdalena Zamorska i Rafał Nahirny gośćmi Macieja Przestalskiego w Radiu RAM

W sobotę 31.11.2015 r. Magda Zamorska i Rafał Nahirny byli gośćmi Macieja Przestalskiego w Radiu RAM, gdzie opowiadali o bezzałogowych statkach powietrznych, końcu prywatności i zakończonej właśnie konferencji „Czego pragną drony?”. Całej audycji można odsłuchać poniżej.

 

 
Fotografia wykorzystana w nagłówku: Maciej Przestalski (Radio RAM)